Υπάρχουν προβλήματα. Σίγουρα. Και ο Ποσειδώνας στους Ιχθύς για πολλούς –οι γεννημένοι το πρώτο δεκαήμερo ξέρουν– υπήρξε ή είναι τρομερός γιατί τους έβαλε να πληρώσουν για κάτι που δεν έφταιξαν, μέσα από χαμένους έρωτες, χαμένες δουλειές, ανθρώπους που χάθηκαν, αισθήματα που λεηλατήθηκαν, όνειρα που γκρεμίστηκαν. Ναι, ο Ποσειδώνας είναι ανάσταση μερικές φορές και θλίψη τις περισσότερες. Όμως τώρα υπάρχει ένα φως. Ή μήπως ένα πάρτι, που είναι κρίμα να το χάσεις καθισμένος στο δωμάτιό σου ενώ από δίπλα ακούγονται μουσικές, γέλια και χαρούμενες φωνές.
Η καρδιά, αχ η καρδιά, θέλει πάλι να χτυπήσει πιο γρήγορα, να νιώσει ζωντανή, να τραγουδήσει. Ναι, είσαι πεινασμένος/η για αγάπη, για χαρά, για παιχνίδι. Βγες εκεί έξω να συναντήσεις ανθρώπους που σε ανεβάζουν, που σε κάνουν να χαμογελάς, που γεμίζουν τη ζωή σου με φως. Γίνε το πάρτι τους. Άσε τους να γίνουν το πάρτι σου.
