Είναι γεγονός ότι ένας Αιγόκερως ήταν πολύ μεγάλος από πολύ μικρός. Αν δεν του φορτώθηκαν κυριολεκτικά ευθύνες από πολύ νωρίς τότε πιέστηκε να μεγαλώσει και να ενηλικιωθεί πιο γρήγορα για να τις αναλάβει κανονικά. Πλούσιος, επιτυχημένος, απογοητευμένος, μαχητής, απαισιόδοξος ή φτωχός, πάντα η ίδια ιστορία, με εμπόδια, αντιξοότητες, δυσκολίες, βουνά, επιμονή, οργάνωση, πείσμα, προσπάθεια, ιδρώτα, ανηφόρα και μια απόφαση που επανέρχεται με παραλλαγές – θα τα καταφέρω ο κόσμος να χαλάσει, όσο χρόνο κι αν μου πάρει, όσο αίμα κι αν δώσω, όση αντίσταση κι αν αντιμετωπίσω: «Αυτό το κάρο από κάπου ξεκίνησε και κάπου πρέπει να καταλήξει!»
Αυτές τις εβδομάδες, με πλανήτες να διελαύνουν στο ζενίθ του ηλιακού σου ωροσκοπίου, έρχεσαι και πάλι αντιμέτωπος με την αμφιθυμία σου, με δύο αντιμαχόμενες μεταξύ τους επιθυμίες: από τη μία πλευρά η επιθυμία της επαγγελματικής αναγνώρισης, της καταξίωσης, της αποδοχής, της αναγνώρισής σου και της επιτυχίας και από την άλλη η ανάγκη για οικογενειακή θαλπωρή, για ένα σπίτι-καταφύγιο, για συναισθηματική ασφάλεια. Αν δεν είσαι ταχυδακτυλουργός θα πρέπει να προσπαθήσεις σκληρά για να έχεις και τα δύο.
