Είναι πιθανόν πολλοί Καρκίνοι ως παιδιά να αναγκάστηκαν να σηκώσουν το βάρος της οικογένειάς τους ή να ζήσουν στο πετσί τους μια οικογένεια σε κρίση που έγραψε βαθιά στην ψυχή τους. Είναι περίεργο αλλά πολλοί Καρκίνοι πιστεύουν ότι πρέπει να παίξουν οπωσδήποτε το ρόλο του αδελφού ή της αδελφής για όσους ενδιαφέρονται και αγαπούν. Χρειάζεται να πιέσεις τον εαυτό σου να βγάλεις τα παπούτσια και να προχωρήσεις σε μια παραλία αφήνοντας το μυαλό σου να περιπλανηθεί στην τεράστια θάλασσα των δυνατοτήτων σου. Δεν ανήκεις παρά στον εαυτό σου. Ας το θέσω διαφορετικά.
Χρειάζεται να σφίξεις τα δόντια και να δοκιμαστεί η ικανότητά σου να αγαπάς, να αφήνεις πίσω σου και να συγχωρείς. Μήπως να πάρεις σοβαρά το ενδεχόμενο μιας ουσιαστικής σχέσης ή να επιμείνεις σε μία; Μία τέτοια σκέψη μπορεί να είναι τρομακτική γιατί σε βάζει σε κινούμενη άμμο αλλά από την άλλη η ουσιαστική ενηλικίωση χρειάζεται απαραίτητα. Υ.Γ. Το μεγάλο νέο ωστόσο είναι ότι υπάρχουν δύο-τρεις άνθρωποι που σε αγαπάνε πραγματικά και ότι στον επαγγελματικό τομέα υπάρχουν σύμμαχοι που ποντάρουν σε σένα.
