Ωραία είναι και η νοσταλγιά αλλά με μέτρο. Δεν είναι πολύ έξυπνο μόλις βρεθείς με πέντε επιλογές να επιλέγεις πάντα να κινηθείς προς τα πίσω.

Τις ικανότητές σου και την αξία σου μπορείς να τα δεις σε εφαρμογή μόνο αν κάνεις κάποια συγκεκριμένη επιλογή. Ειδάλλως, απλώς αρμέγεις ό, τι έχεις ήδη καταφέρει.

Μπορεί να είναι πιο εύκολο να κουμαντάρεις και τον εαυτό σου και την τσέπη σου αν τα κάνεις όλα και όλους πέρα, όμως αυτό το έχεις ξανακάνει και δεν πολυλέει τελικά.

Κρίμα να χαραμίσεις ωραίες προοπτικές και ιδέες γιατί στην πραγματικότητα δεν είσαι διατεθειμένος να κινηθείς εκτός αυτού που γνωρίζεις.

Η πολυφωνία έχει αξία μόνο αν είσαι όντως διατεθειμένος να εξετάσεις τις διαφορετικές φωνές, όχι για να διαλέξεις ό, τι σε επιβεβαιώνει.

Καινούρια σχέδια, καινούριες παρέες, καινούριες ιδέες, θέλουν και κάποιες αλλαγές στην βάση σου για να υποστηριχτούν. Διαφορετικά δεν είναι και πολύ καινούρια.

Καλύτερα να μην κάθεσαι και χολοσκάς και προβληματίζεσαι για να καταλήξεις στο «και πάλι καλά». Εκτός αν είσαι έτοιμος να φύγεις από την ανοχή του λιγότερο κακού.

Μια πράξη αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Ως γνωστόν, όσο και να το ψειρίσεις, οι συνθήκες δεν θα’ναι ποτέ ιδανικές.

Εφόσον κάτι ή κάποιος σου κάνει, είναι αρκετά δύσκολο να μπορέσεις να τα δεις όπως είναι. Ίσως είσαι ευχαριστημένος στην στάση.

Πρόσεξε τις αναλύσεις από την ανάποδη. Δηλαδή αυτές που γίνονται για να επιβεβαιώσεις αυτό που πιστεύεις από την αρχή κι όχι με αντικειμενικότητα.