Ο ιδεαλιστής γιος, η φλεγόμενη από όνειρα για νέους κόσμους κόρη, επαναστατούν εναντίον των εργατών-γονιών τους και φεύγουν –«Μπαμπά/Μαμά, μπορώ να τα καταφέρω»– για να αποδείξουν ότι ο κόσμος είναι εχθρικός αλλά υπάρχουν και ευκαιρίες για όσους απαιτούν το κομμάτι τους στην τούρτα. «Ναι, γιε μου/κόρη μου, έχεις τσαγανό. Όμως, μη γυρίσεις κλαίγοντας εδώ όταν…».

Είναι ώρες που αισθάνεσαι ότι η ψυχολογική πίεση που νιώθεις φτάνει στα όρια του συναγερμού – εξαιτίας της οικογένειας; Της επαγγελματικής κατάστασης; Ή της απογοήτευσής σου από ανθρώπους (ή από ένα/μία ειδικά), που πίστεψες ότι ερχόντουσαν με δώρα τα οποία αποδείχθηκαν όμως στο δρόμο άνθρακες. Επιτέλους, τι θέλουν όλοι από σένα; Γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίζεις κάθε τόσο αντιπαραθέσεις μέσα στην οικογένεια, συγκρούσεις με αυτόν/ή που αγαπάς ή άπληστα αφεντικά;

Είναι ένας Οκτώβριος που η προσωπική ή η επαγγελματική σου ζωή μπορεί να έχουν αποχρώσεις σαπουνόπερας – και κυρίως αφού ο κυβερνήτης σου Ερμής επιστρέψει σε ορθή πορεία στον Ζυγό (από 9/10). Μπορεί να υπάρξει μια αλλαγή σπιτιού ή επαγγελματικής διεύθυνσης, ευχάριστα νέα στην οικογένεια, θετικές εξελίξεις στη δουλειά ή παιδιά, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να νιώσεις φυλακισμένος μέσα σε μία σχέση ή σε μία οικογένεια που έχει πάψει να είναι ενδιαφέρουσα εδώ και αιώνες ή να συμβεί μια αναπάντεχη αντιστροφή της τύχης στα επαγγελματικά σου.

Φεύγεις. Επιστρέφεις. Φεύγεις. Επιστρέφεις. Σε τρομοκρατεί το ενδεχόμενο να σε εγκαταλείψουν αλλά στην πραγματικότητα ανακουφίζεσαι όταν συμβαίνει. Πάντα παίζει στο μυαλό σου η ιδέα της εγκατάλειψής σου (ή πολλές φορές συνειδητά ή ασυνείδητα την προκαλείς), αλλά όσο επώδυνο κι αν είναι το αίσθημα ότι σε αφήνουν ή τους αφήνεις σού είναι ταυτόχρονα και απελευθερωτικό.

Φυσικά και μπορείς να συνεχίσεις να υποδύεσαι τον αεράτο Δίδυμο, την άνετη Δίδυμο, να χαμογελάς πλατιά και να παριστάνεις την πεταλούδα χρωματίζοντας με την εξωστρέφειά σου την καθημερινότητα των άλλων.