Αν η ζωή είναι μόνο ένα ατέλειωτο πηγαινέλα για την επιβίωση κι όχι ένα πρόσωπο που αγαπάς, ένας στόχος που κυνηγάς και σε γεμίζει, η χαρά να βοηθάς και να εξελίσσεσαι, τότε τι καλό υπάρχει στο να ζεις; Το ζήτημα είναι υπαρξιακό και αφορά το νόημα που δίνεις στη ζωή σου. Αυτή την εποχή χρειάζεται να βοηθάς τους άλλους, να τρέχεις πρακτικά τη ζωή σου, να προσέχεις το σώμα και την υγεία σου, να ακολουθείς μία ρουτίνα που δίνει στη ζωή σου ρυθμό, να ριχτείς στη δουλειά ή να ψάξεις για μία δουλειά που να σε γεμίζει.

Με τον Δία στην Παρθένο, αλλά και με μία έκλειψη Ηλίου επίσης στην Παρθένο (13/9), οι σχέσεις (συναισθηματικές/ερωτικές καταρχάς αλλά και επαγγελματικές αμέσως μετά) γίνονται προτεραιότητα και θέμα. Δεν μπορείς να περάσεις τη ζωή σου χωρίς να ρισκάρεις μια ερωτική ιστορία επειδή φοβάσαι ότι ο θησαυρός θα αποδειχτεί άνθρακες, αλλά ούτε και να ερωτεύεσαι αυτό που φαντάζεσαι ότι είναι ο άλλος. Από την άλλη επίσης δεν μπορείς να συνεχίζεις να είσαι με κάποιον/α που πιέζεις τον εαυτό σου να είστε μαζί ή μένεις από συνήθεια ή επειδή έχεις βολευτεί.

Σύνθετος μήνας ο Σεπτέμβριος. Από τη μια ο Κρόνος που περνάει οριστικά στον Τοξότη (από 18/9) και η έκλειψη Ηλίου στην Παρθένο (13/9) δημιουργούν πιέσεις στις διαπροσωπικές σχέσεις και την επαγγελματική ζωή και από την άλλη ο Δίας στην Παρθένο ανοίγει προοπτικές είτε στη συναισθηματική/συντροφική σου ζωή είτε στην επαγγελματική σου πορεία. Πολύ σύντομα θα μπορούσε να σου πει κάποιος ότι ένας βασικός τομέας της ζωής σου (προσωπικός, εργασιακός, οικογενειακός, ερωτικός) χρειάζεται σοβαρότητα, επιμονή, δέσμευση και ψυχραιμία.

Είναι γεγονός ότι κάθε φορά που αφήνουμε εκκρεμότητες, παράπονα, ανοιχτούς λογαριασμούς ή κρύβουμε κάτω από το χαλί διαφορές και αντιθέσεις μέσα στη ροή της καθημερινότητας πιστεύοντας ότι θα λυθούν μόνες τους ή θα ξεχαστούν, τότε κάποια στιγμή δημιουργείται ανεπαισθήτως χάσμα γύρω σου που σε απομονώνει από τους ανθρώπους που αγαπάς, που σε ενδιαφέρουν, που σου είναι χρήσιμοι.

Ξαφνικά εκεί που δουλεύεις, ή εκεί που χαζεύεις έξω από το παράθυρο ή οδηγείς, σου έρχεται μια σκέψη: αν η ζωή είναι μόνο επιβίωση, αν η ζωή δεν έχει ένα πρόσωπο να αγαπάς, να σκέφτεσαι, να παθιάζεσαι, να νιώθεις τρυφερότητα, τότε τι καλό έχει αυτή η ζωή; Με τον Άρη και την Αφροδίτη ανάδρομη στον Λέοντα χρειάζεται να θυμάσαι ότι η ζωή μπορεί να είναι και μια διαδοχή από δοκιμασίες, από σκληρή δουλειά, από αγώνα για την επιβίωση, από ευθύνες και υποχρεώσεις.