Σε Συμπληγάδες. Ξανά. Το ξέρεις το έργο. Περνάς ανάμεσα από δύο αιχμηρούς βράχους που ανοιγοκλείνουν με γρήγορη ταχύτητα προσπαθώντας να μην πιαστεί κανένα κομμάτι σου. Ακόμα κι αν δεν αφήσεις τίποτα πίσω σου, η αγωνία, το άγχος και η σκέψη είναι τόσο έντονα που κάθε φορά αναγκάζεσαι να αλλάξεις λίγο ή πολύ.
Μπαίνοντας σε μια περίοδο συμπαντικής αναστάτωσης, με την Αφροδίτη να γυρίζει ανάδρομη (15/5 - 27/6) στους Διδύμους, την Έκλειψη Ηλίου (21/5, 01:53΄, στις 0° των Διδύμων) και φυσικά τον Άρη πάντα στο ζώδιό σου, χρειάζεται να σκεφτείς πότε είσαι ο εαυτός σου. Είσαι λοιπόν ο εαυτός σου μόνο όταν τολμάς να χάσεις την κοινή λογική σου, όταν αναστέλλεις τον ορθολογισμό σου, όταν επιτρέπεις σε κάποιον/α να πλημυρίσει τη ζωή σου.
Φυσικά εναντιώνεσαι σε μια τέτοια προοπτική μανιασμένα. Σε τρομοκρατεί το ενδεχόμενο να παραδοθείς, αλλά είναι αυτό που λαχταράς και εύχεσαι. Δεν μπορείς να εξαρτάσαι από μια αθωότητα που δεν σου χρησιμεύει σε τίποτα. Θα αφήσεις λοιπόν τον εαυτό σου να γοητευτεί; Να πιαστεί κορόιδο; Να ξελογιαστεί; Να πιστέψει και να αποφύγει τον κυνισμό; Να προχωρήσει με την καρδιά και όχι με το κεφάλι; Και η επαγγελματική ζωή;
Ω... η επαγγελματική ζωή. Της δίνεις και σου παίρνει συνεχώς. Κι από πάνω να πρέπει να αντιμετωπίσεις τους από πάνω από σένα και τη σχιζοφρένειά τους. Όχι, δεν χρειάζεται να πάρεις βιαστικές αποφάσεις, αλλά τώρα μπορείς να καταλάβεις τα πάντα βλέποντας και τη φόδρα.
