Βγαίνεις εκεί έξω, συναναστρέφεσαι φίλους ή γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους, μερικούς τους συμπαθείς παρά πάνω, μερικοί παραμένουν αδιάφοροι, μπορεί να φλερτάρεις κάποιον, ή κάποια, ή να αφεθείς στο διακριτικό φλερτ του/της. Υπάρχουν στιγμές που χαίρεσαι τον κόσμο, και τότε είσαι ήρεμος. Μέσα στους ανθρώπους υπάρχουν στιγμές που ξεχνιέσαι και νιώθεις ότι όλα θα πάνε καλά. Ναι, όταν βγαίνεις έξω, ακόμα κι αν σε τράβηξαν με το ζόρι, στο τέλος τους ευχαριστείς που το έκαναν. Κι έπειτα γυρίζεις στο σπίτι και κάτι λείπει ακόμα κι αν είναι κάποιος/α δίπλα σου κάτι λείπει.
Ο έξω κόσμος μοιάζει υποσχόμενος, ο μέσα κόσμος είναι μελαγχολικός. Τη μια η ζωή ανεβαίνει στο κύμα της ζωής και μετά στην άμπωτη, κάθεσαι στην άκρη της ακτής και ονειρεύεσαι καράβια, ταξίδια, καινούργιους προορισμούς, τον άγνωστο ή την άγνωστη που θα σε γοητεύσει μέχρι έρωτα. Το καλό νέο είναι ότι μπορείς να κάνεις το ταξίδι.
