Κατευθείαν στο ψαχνό: δεν μπορείς να αναβάλεις ένα χωρισμό ή το λιγότερο να μην τον σκέφτεσαι μόνο και μόνο γιατί σε δένουν με τον άλλο η συνήθεια, οι κοινωνικές συμβάσεις, η ανασφάλεια του μετά και η βεβαιότητα ότι θα πονέσεις. Ο πόνος είναι απόδειξη ότι είσαι ζωντανός/ή σε μια σχέση που έχει βαλτώσει ανεπανόρθωτα. Μετά την ωμή εισαγωγή, ναι, ξέρω, είσαι Παρθένος και δεν αφήνεις μια σχέση ακόμα κι αν αυτή δεν λειτουργεί γιατί αισθάνεσαι ότι θα την κάνεις να λειτουργήσει.
Εντάξει, όμως, είναι από τις περιόδους που το θέμα «είμαστε μαζί» χρειάζεται να επανατοποθετηθεί και πιθανόν να αντιμετωπίσει κάποιες δυσκολίες, εμπόδια, παράπονα, σκηνές ή τη χειρότερη εκδοχή μιας ψυχρότητας που δεν γίνεται λέξεις. Από την άλλη αν είσαι μόνος/η το σενάριο είναι τελείως διαφορετικό: κάποιος/α μπορεί να παρουσιαστεί, να σε ενδιαφέρει ή να τον/την ενδιαφέρεις ερωτικά. Επιθυμείς, σε επιθυμούν, μπορεί να λειτουργήσει αν αφεθείς. Ναι;
+ Έντονη κοινωνική και επαγγελματική ζωή, δέσμευση στις συντροφικές σχέσεις.
- Υπερβολική δόση εργασίας, υποχρεώσεων, καθημερινότητας και επιβαρυμένο σώμα.
