Γιατί ό,τι απολαμβάνεις θα πρέπει να το πληρώσεις μετά ακριβά; Γιατί κάθε φορά που η καρδιά σου ανοίγει θα πρέπει η τσέπη σου να αδειάζει; Γιατί κάθε φορά που είσαι έτοιμος/η να δημιουργήσεις κάτι σημαντικό να πρέπει να σκεφθείς το ηλεκτρικό και τα δάνεια; Μπορείς να κατηγορήσεις τον Κρόνο, τον Πλούτωνα, τον Άρη στην Παρθένο τώρα, την εποχή, την κρίση, το αφεντικό, τον πελάτη, το σύντροφο, το σύμπαν…
Σαν τους αδέκαρους καλλιτέχνες στο μεσοπόλεμο, στο Παρίσι, που δημιουργούσαν τέχνη και αριστουργήματα τα οποία αργότερα θα έσπαγαν άλλο ένα ρεκόρ δυσθεώρητης τιμής μετά από κάθε δημοπρασία, αλλά δεν είχαν να κεράσουν έναν καφέ τους αγαπημένους τους, έτσι κι εσύ αυτή τη στιγμή μπορεί να αντιλαμβάνεσαι ότι η στέρηση γεννάει τέχνη και οξύνει το μυαλό, αλλά φτάνει η στιγμή που δεν αντέχεις τη φτώχεια και τότε τα βάζεις με τους πάντες. Ναι, το χρήμα είναι και συναισθηματικό βαρόμετρο. Γίνεται να είσαι ερωτευμένος ή σε μια σχέση που θέλεις και ταυτόχρονα να αγωνιάς για την οικονομική σου επιβίωση; Κάτι σπάει.
