Από πολύ μικρός/ή έχεις συνείδηση ότι μεγαλώνοντας πρέπει να συνεισφέρεις κοινωνικά, να καταφέρεις να δημιουργήσεις κάτι που θα χρησιμεύει και σε άλλους, να βοηθήσεις όπως μπορείς. Βεβαίως και πολλές φορές καταλήγεις να τρως τα μούτρα σου. Πολλές φορές επίσης αγχώνεσαι από αμφιβολίες αν βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο, ή αισθάνεσαι ότι ο δρόμος είναι μοναχικός χωρίς φίλους και υποστήριξη, ή χωρίς τα αισθήματα που θα ήθελες. Ή συμβαίνει το αντίθετο: δοσμένος σε φίλους και ομάδες και χαρούμενος για το μαζί στη δουλειά, ξεχνάς την προσωπική σου ζωή που φυλλορροεί χωρίς να το καταλαβαίνεις. Αντί ωστόσο να διαφωνείς και να συγκρούεσαι με τους ανθρώπους που σε αγαπάνε, ή να πεισμώνεις επειδή τα πράγματα δεν πηγαίνουν σύμφωνα με το manual που έχεις κατά νου, είναι καλύτερα να παραδέχεσαι κάποιες εποχές όπως τώρα ότι δεν ξέρεις ούτε πού πηγαίνεις ούτε με ποιους θέλεις να συνεχίσεις. Δώσε στον εαυτό σου την πολυτέλεια να μην αποφασίσει τίποτα σημαντικό. Αύριο.
+ Οι φίλοι σου, η περιουσία σου.
- Τα λεφτά, τα λεφτά, ποιος τ’ ανακάλυψε/τα λεφτά, τα λεφτά, την πορτοφόλα, τα λεφτά, τα λεφτά, και μας παράλειψε/ τι παθαίνει ο άνθρωπος με του παρά τη φόλα.
