Και ξαφνικά (;) μια σκέψη: Αυτός/ή που είναι μαζί μου, που είμαστε μαζί, είναι κάποιος/α που δεν ξέρεις. Που αισθάνεσαι αποξένωση. Που δεν σε αφορά. Ή ανάμεσα σε σένα και στον Άλλο ο αέρας γεμίζει δυσανάλογα πολλά παράπονα που δεν λέγονται ή συγκαλυμμένες κατηγορίες. Το ευτυχισμένο ή ανέφελο αμερικάνικο ζευγάρι μεταμορφώνεται σε γαλλικό ψυχόδραμα. Από την άλλη θα μπορούσε να είναι μία ενδιαφέρουσα περίοδος που ξυπνάνε τα αίματα, η σχέση αναθερμαίνεται, που οι δύο σε αυτήν πέφτουν με πόθο ο ένας πάνω στον άλλο.
Κι αν δεν υπάρχει κάποιος/α στη ζωή σου μπορεί να είναι μία περίοδος που εμφανίζεται το αντικείμενο του πόθου. Ή μπορεί να είναι εποχή επαγγελματικού πυρετού – συζητάς και δρομολογείς τα επόμενα βήματά σου. Η προτεραιότητα πάντως είναι οι σχέσεις ή η σχέση – μην την αφήνεις να γίνει φτηνή γυναικεία λογοτεχνία.
