Πώς γίνεται να είσαι ζωντανός και ενθουσιασμένος τη μια στιγμή και μετά από πέντε λεπτά να αισθάνεσαι ηττημένος και απελπισμένος; Ίσως αυτή η κυκλοθυμία να οφείλεται στο επερχόμενο τετράγωνο Ουρανού/ Πλούτωνα, που για ακόμα μια φορά σε τραβάει προς ένα μέλλον που δεν ξέρεις, ή μπορεί να οφείλεται στην αδυναμία σου πολλές φορές να επιλέξεις το σωστό για σένα σύντροφο (ακόμα και φίλο, συνεταίρο, εργοδότη κ.λπ.), καταλήγοντας σε ανθρώπους για τους οποίους ντρέπεσαι, αδιαφορείς, σε φέρνουν σε δύσκολη θέση, ή σε επιλογές που θα τις έκανε ένα πεντάχρονο. Άσε που σχεδόν πάντα αισθάνεσαι ότι υπάρχει κάποιος καλύτερος ή καλύτερη από αυτούς που έχεις κι αυτό σε τρελαίνει κάθε φορά που αποφασίζεις να δεσμευτείς. Ίσως για αυτό αργείς μερικές φορές να πεις το ναι σε μια σχέση.
Η ελευθερία ωστόσο μπορεί να είναι και μια αδιάφορη εμπειρία, αν δεν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς. Δεν έχει σημασία πόσο πολύ θέλεις να ελευθερωθείς από γιατρούς, δικηγόρους, διευθυντές, συντρόφους, ή από όλους τους αχώνευτους, καταπιεστικούς τύπους που σου ρίχνουν το ηθικό, αφού τη στιγμή που εξαφανίζονται σε κατακλύζει ένα τεράστιο κύμα άγχους για το μέλλον σου. Προς το παρόν, χρειάζεται να ξεχάσεις την εμμονή σου για το τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Προέχει να βάλεις μια κονκάρδα στο πέτο σου για να τη βλέπουν όλοι: Luv Me Please! Its urgent.
