Στην κοινωνική αρένα αλλά και στην επαγγελματική σου ζωή τα πράγματα κυλάνε με μια έντονη κινητικότητα. Βλέπεις κόσμο, είσαι μέσα σε κόσμο, πηγαίνεις σε ραντεβού, ψάχνεσαι εργασιακά, κοιτάς για σπουδές στο εξωτερικό ή για δουλειά στο εξωτερικό ή εκτός Αθήνας, σκέφτεσαι προοπτικές για τα επόμενα βήματά σου, γνωρίζεις ανθρώπους που πιθανόν να σε βοηθήσουν στις επιδιώξεις σου. Μέχρι εδώ μια χαρά. Ωστόσο κάτω από αυτή την τρεχάλα και την κοινωνικότητα υπάρχει μια εσωτερική αμφιβολία ότι θα τα καταφέρεις, ότι όλα θα πάνε καλά, ότι οι άνθρωποι και τα σχέδια που κάνεις ή οι κινήσεις σου θα βρουν στόχο ή θα ευοδωθούν. Δεν έχεις άδικο. Εκεί που παίρνεις φόρα ξαφνικά ή εσύ ο ίδιος ή οι άλλοι από τους οποίους εξαρτάσαι επαγγελματικά ή συναισθηματικά κλατάρουν. Ερωτικά εκεί που άρχιζες να αναθαρρεύεις αισθάνεσαι ότι μπαίνεις στον πάγο, παγώνεις, ή ο Άλλος αποστασιοποιείται. Ναι, ο μήνας είναι σκοτσέζικο ντους. Οπότε αν δεν θέλεις να τρελαίνεσαι δεν χρειάζεται ούτε ενθουσιασμός ούτε απελπισία.
Υ.Γ. Τουλάχιστον οι άλλοι σε θεωρούν έξυπνο/η και σέξι. Μια χαρά.
