Σε μία εν δυνάμει εκρηκτική περίοδο μας εισάγει η επιστροφή του Άρη σε ευθεία πορεία την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020, στο ζώδιο που παραδοσιακά κυβερνά, τον Κριό. Η αναδρομή του στις 10 Σεπτέμβρη σήμανε τον πρώτο περιορισμό στην μεγαλύτερη ελευθερία του καλοκαιριού, όπως και στην δυνατότητα ή το θάρρος να κυνηγάμε αυτό που επιθυμούμε ή στοχεύουμε.
Το διάστημα είχε τα θετικά του και τα αρνητικά του, με τα θετικά να εστιάζονται κυρίως στο ότι μας επέτρεψε να είμαστε πιο συγκρατημένοι στον τρόπο που εκφραζόμαστε συνήθως, πράγμα χρήσιμο για τις περιστάσεις, έστω και αν αυτό μας καταπίεσε, μας περιόρισε και μας θύμωσε. Τα αρνητικά είναι ακριβώς ο πολύς θυμός που δημιουργήθηκε από αυτό το γεγονός και τις συνθήκες. Επειδή δεν ήταν/είναι δυνατόν να εκφραστεί κατά του βασικού υπαιτίου της κατάστασης που βιώνουμε, των επιλογών μας ως ανθρωπότητας κι ενός ιού, στράφηκε/στρέφεται σε πολλές και ποικίλες κατευθύνσεις.
Ένα ακόμη από τα θετικά της αναδρομής του Άρη στον Κριό ήταν πως περιόρισε, μεταξύ άλλων, και τη δριμύτητα της έκφρασης της πανδημίας (που ναι, θα μπορούσε να είναι δριμύτερη) για αυτούς τους μήνες, καθώς συνεισέφερε αρκετά περιορισμένα τη φλεγμονώδη δράση του στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση της πλανητικής υγείας. Τα πρόσφατα τρομοκρατικά περιστατικά τα οποία παρατηρήσαμε, όπως και οι εξάρσεις στην σχέση της Τουρκίας με τις γειτονικές της χώρες, εμπίπτουν στην κατηγορία του θυμού που δεν μπορεί να εκφραστεί κατά του πραγματικού υπαιτίου και έτσι εκδηλώνεται σε άλλες, άστοχες κατευθύνσεις.
Συνεπώς, τώρα που η ενέργεια αυτή «αποδεσμεύεται» τρόπον τινά, όλοι οι θυμοί και οι καταπιεσμένες επιθυμίες της περιόδου, και είναι πολλοί, αρχίζουν να γίνονται ανεξέλεγκτοι και ακόμη περισσότερο άστοχοι. Επειδή το συνηθισμένο εύρος κίνησης είναι περιορισμένο και έτσι απουσιάζει η γνωστή πολυασχολία και οι τριβές της, τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως βαλβίδα εκτόνωσης, ουσιαστικά είναι σαν να σπάει ένα φράγμα και να ξεχύνεται ελεύθερα ένα ποτάμι συσσωρευμένου παράλογου συναισθηματισμού που δεν έχει που να πάει.
Για τον καθένα μας το δικό του μερίδιο σε αυτή την ιστορία και ο δικός του θυμός θα φαίνεται απολύτως δικαιολογημένος και σωστός επειδή είναι ουσιαστικά η αντίδραση μας στην αδυναμία να έχουμε και να κάνουμε αυτό που επιθυμούμε, όπως και όταν το επιθυμούμε. Το σκηνικό είναι απλά πολλοί θυμωμένοι άνθρωποι, με πολλές διαφορετικές απόψεις, γκρουπαρισμένοι σε μικρές ομάδες και απόλυτα βέβαιοι πως έχουν δίκιο, όλοι. Από την μεριά μας, ίσως και να έχουμε. Ευρύτερα όμως και όσον αφορά την διαχείριση σε μεγάλη κλίμακα της περιόδου, δεν γίνεται να είναι σωστές δέκα εκατομμύρια απόψεις. Δεν έχουμε όλοι πρόσβαση στα ίδια ή σε επαρκή δεδομένα, δεν έχουμε τις ίδιες ή επαρκείς ψυχολογικές, οικονομικές και σωματικές αντοχές κοκ, συνεπώς υπάρχει μια τεράστια ποικιλία αντικρουόμενων γνωμών και απόψεων με ποικίλους βαθμούς εγκυρότητας. Καμία τους δεν χρειάζεται να εκφραστεί με βία.
Όποιες τριβές και οι συγκρούσεις εστιάζονται βέβαια στο σπίτι, το οικογενειακό περιβάλλον και το γραφείο, δηλαδή τους πλέον οικείους και γνωστούς μας χώρους. Λίγο πιο μέσα βρίσκεται το πραγματικό αίτιο τους, για όποιον μπορεί να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του. Πρόκειται για το ερώτημα «γιατί έκανα τις επιλογές που έκανα και η ζωή μου είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε πρέπει να βιώνω τώρα αυτό». Για την πλειοψηφία το αίτιο της δυσαρέσκειας και της έντασης θα αναζητηθεί έξω από τον εαυτό. Η συνθήκη που βιώνουμε μπορεί να είναι μια παγκόσμια συνθήκη, όμως στον τρόπο που καθένας την αντιμετωπίζει υπάρχουν μυριάδες επιλογές.
Με την ορθοδρόμηση του Άρη, επιστρέφει στην κανονική της λειτουργία και η φλεγμονώδης δράση της ενέργειας αυτής, η οποία αναμένεται να έχει τις συνέπειές της στον τρόπο που εξελίσσεται η πανδημία.
Με την ορθοδρόμηση του Άρη, επιστρέφει στην κανονική της λειτουργία και η φλεγμονώδης δράση της ενέργειας αυτής, η οποία αναμένεται να έχει τις συνέπειές της στον τρόπο που εξελίσσεται η πανδημία. Η αρνητική αυτή έκφραση συνδέεται άμεσα με την έλλειψη συναισθηματικής υγείας. Ωστόσο για όλα τα σχετικά με τη διάδοση της πανδημίας, κρισιμότερος είναι ο τρόπος που επιλέξαμε/επιλέγουμε/θα επιλέξουμε να αξιοποιήσουμε την ενέργεια του πλανήτη Ποσειδώνα στους Ιχθύς, από τη στιγμή που θα επιστρέψει σε ευθεία πορεία, στις 29 του μήνα. Και οι δύο, Άρης και Ποσειδώνας, έχουν στενή σχέση με τα παράγωγα της συναισθηματικής ζωής της ανθρωπότητας και οι επιδόσεις μας, πανδημία, τρομοκρατία, βία, ένοπλες συρράξεις και οικολογικά εγκλήματα, είναι ελάχιστα εντυπωσιακές.
Πρόκειται βέβαια για ενέργειες, απρόσωπα δηλαδή ρεύματα, οπότε δεν χρειάζεται ούτε ηττοπάθεια, ούτε ενοχές, ούτε θλίψεις, ούτε θυμοί, αλλά μια αλλαγή στον τρόπο που συνδεόμαστε μαζί τους. Τίποτα δεν μας σταματά (εκτός από τον εαυτό μας) να την κάνουμε τώρα. Για τα αιτήματα του Ποσειδώνα στους Ιχθύς έχω γράψει πολλάκις.
Για την Ελλάδα, η ορθοδρόμηση του Άρη στον Κριό αντικατοπτρίζεται σε ένταση και συγκρουσιακό κλίμα στο εσωτερικό της χώρας (τι έκπληξη!), η οποία ως σημαία της έχει τον περιορισμό της οικονομικής ασφάλειας, άνεσης, πόρων και την απότομη διακοπή της πορείας προς αυτό που συλλογικά φανταζόμασταν ως ένα καλύτερο επόμενο βήμα.
Πρόκειται για μια ενέργεια που δημιουργεί κραδασμούς στα θεμέλια, μεταφορικά και κυριολεκτικά, της χώρας. Μεταφορικά επειδή θέτει υπό αμφισβήτηση πατροπαράδοτες στάσεις, συνήθειες, πεποιθήσεις και πίστεις, ενώ φαίνεται να βάλλει ακόμη και κατά του τρόπου με τον οποίο προσπαθήσαμε να αναδομήσουμε αυτά τα θεμέλια. Κυριολεκτικά επειδή υπό την σημαία με την οποία εκφράζεται αυτή η εκρηκτικότητα, ως λαϊκή δυσφορία, υπάρχουν πολιτικά παιχνίδια και χειρισμοί οι οποίοι γίνονται από πλευρές που αποτελούν συμμάχους της Ελλάδας, εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και τα οποία αποσκοπούν στο να συντηρείται η χώρα σε αυτό το μεταίχμιο μεταξύ στέρησης-αφθονίας, στοχεύοντας στον πλούτο του υπεδάφους της. Η εικόνα που δίνει το ωροσκόπιο της χώρας ενδεχομένως συμβολίζει μια δράση προερχόμενη μέσα από την ΕΕ με σκοπό να διατηρηθούν ισορροπίες μεταξύ της Ένωσης, της Αμερικής και της Τουρκίας, και με την Ρωσία που εμφανίζεται διχασμένη. Αυτά όλα θα αιτηθούν τον χώρο τους.
Για την έκβαση της ιστορίας καθοριστικά φαίνονται η επιλογή της Γερμανίας και της Ρωσίας, δηλαδή το αν θα συνταχθούν με τις ανώτερες αξίες, καθώς και η θέση της Ιαπωνίας με την τελευταία να εμφανίζεται ως ένα απροσδόκητο, τουλάχιστον για μένα, μπαλαντέρ.
Αυτά είναι χρήσιμα κυρίως για να γίνει αντιληπτό ότι όσα βιώνουμε και εκφράζουμε στην καθημερινότητά μας δεν είναι καθόλου αποκομμένα από όσα συμβαίνουν σε ευρεία κλίμακα και πως, εν αγνοία μας, κατά το συνήθειο των κατοίκων αυτής της χώρας και μέσα από τον θυμό μας και την αμνησία της κοινής μας ιδιότητας του ανθρώπου, του πολίτη κι όλων των άλλων αμέτρητων δεσμών που μας ενώνουν, γινόμαστε Δούρειος Ίππος για ενέργειες που δεν θα έπρεπε να δρουν εδώ.
Αυτός η πορεία του Άρη στον Κριό μοιάζει με τη διάθεση να πριονίσουμε το κλαδί πάνω στο οποίο στεκόμαστε και η πρόκλησή μας, τουλάχιστον για τους επόμενους δύο μήνες που θα βρίσκεται στην παρούσα του θέση, είναι απλά να μην το κάνουμε από φαγωμάρα μεταξύ μας.
Ενδεχομένως μέχρι το τέλος του μήνα να υπάρξουν και έντονα φυσικά φαινόμενα που θα επιβαρύνουν περαιτέρω το κλίμα. Αξίζει να θυμόμαστε πως όταν είμαστε περιορισμένοι μέσα σε έναν χώρο, το σπίτι μας ή τη χώρα μας, δεν βοηθά σε τίποτα να τον κάνουμε λίμπα. Δεν πρόκειται να αρθεί ο περιορισμός, απλώς θα είμαστε περιορισμένοι σε ασχημότερο περιβάλλον. Ίσως έχει λοιπόν κάποια αξία, απλά, να μην το κάνουμε.
